هنرمندان دوره صفویه

هنرمندان دوره صفویه ستون اصلی شکل‌گیری هویت تصویری ایران دوران اسلامی به شمار می‌آیند. این دوره با شکوفایی مکاتب تبریز، اصفهان و شیراز همراه بود و نگارگری، خوشنویسی، معماری و هنرهای تزئینی در بالاترین سطح خود قرار داشت. هنرمندان این دوره در دربار، کارگاه‌های سلطنتی یا مراکز علمی و دینی فعالیت می‌کردند. سبک آثار صفوی با ظرافت بیانی، ترکیب متعادل رنگ و فرم، و مضمون‌هایی برگرفته از عرفان، تاریخ و ادبیات همراه است. فضای آثار آنان اغلب آرام، روایت‌گر و معنابخش است و مخاطب را به تأمل و درنگ دعوت می‌کند. آثار هنری دوره صفوی برای فضاهایی با عمق فرهنگی، سکون و توجه به ظرافت مناسب‌اند؛ مانند فضاهای آموزشی، عبادتگاه‌ها، اتاق‌های شخصی و محیط‌های فرهنگی.